Nieuws
TV Opnames door P&M van onze voorstelling:
Benidorm, Ich kom d’r aan!!!
Wij als toneelvereniging Spektakel Kessel hebben al jarenlang succesvolle voorstellingen gegeven, maar er was één ding waar ze steeds tegenaan liepen: het vinden van nieuwe spelers.
Maar op een dag, kwamen er drie nieuwe gezichten opduiken, die wij gevraagd hadden om een gastrol te spelen in onze nieuwe voorstelling, wij willen deze graag aan jullie voorstellen. De eerste was een jonge dame genaamd Nicole, die altijd al van acteren had gedroomd. De tweede was een man genaamd Thom, die al een ruime ervaring heeft met toneelspelen bij de toneelvereniging in Haelen. En de derde is een vrouw genaamd Jacqueline, die altijd al eens een rol wilde spelen op de planken.
De audities verlopen op dit moment geweldig en de leden van Spektakel Kessel zijn zeer enthousiast over de nieuwe talenten. Ze zijn snel opgenomen in de groep en zijn begonnen aan de voorbereidingen voor de nieuwe voorstelling.
Nicole, Thom en Jacqueline worden steeds beter in het spelen van hun rollen. De groep werkt op dit moment keihard samen om de voorstelling een succes te maken.
De nieuwe leden hebben niet alleen de vereniging versterkt voor dit jaar, maar soms kunnen kleine veranderingen leiden tot grote successen.
Wij willen onze drie gastspelers dan ook erg bedanken, dat ze willen meewerken aan onze nieuwe voorstelling.
Woensdag 2 November jl. op onze repetitieavond, werden wij aangenaam verrast, de Rabobank had een hele mooie verrassing voor ons in petto, een cheque van € 500,00.
Dit was natuurlijk een zeer onverwachte verrassing die wij niet hadden zien aankomen, en zeker in dit jaar waar wij ons 40 jarig jubileum vieren van onze vereniging. Dit bedrag zal zeker bijdragen om een geweldige voorstelling neer te zetten in 2023.
Wij willen de Rabobank bedanken en vooral Marcel Smits en Miranda Stappers.
Corrie van der Werf uit Kessel
In haar leven heeft ze twee hele grote hobby’s gehad: haar werk als kraamverzorgster en toneelspelen. Dit laatste doet ze nog altijd bij toneelvereniging Spektakel Kessel, die ze zelf veertig jaar geleden opzette. Deze week wordt Corrie van der Werf (75) uit Kessel geplukt.
Corrie zag het levenslicht in Hoensbroek. Daar groeide ze op als oudste van vier kinderen, ze had twee zusjes en één broertje. “We groeiden op in een mijnwerkerscultuur. Mijn vader was mijnwerker en we woonden in een volksbuurt waar puur en alleen mijnwerkersgezinnen woonden.” Corrie herinnert zich nog dat wanneer het lekker weer was, de mannen en vrouwen buiten op stoepjes met elkaar zaten te kletsen. “Het was een hele warme gemeenschap. Iedereen had veel voor elkaar over en ik heb er goede herinneringen aan.”
Kraamverzorgster
Nadat Corrie de huishoudschool afrondde, heeft ze een poosje in een naaiatelier gewerkt. Omdat ze iets anders wilde, ging ze naar de opleiding voor kraamverzorgsters in Roermond. Hier zaten meiden afkomstig uit heel Limburg. Het was een interne opleiding. Voor de gein gingen ze brieven schrijven naar jongens. “Eén van die meiden had een vriendje uit Helenaveen. Via haar kwam ik in contact met Rien, een vriend van die jongen. We begonnen te schrijven, eerst voor de flauwekul.” Hoewel Corrie en Rien elkaar nog nooit hadden gezien, niet eens op een foto, begon er wat te bloeien via die brieven. Ze hadden toen nog geen thuistelefoon, dus het kwam echt op het schrijven aan. Toen Rien een bruiloft in de buurt van Hoensbroek had, spraken ze af dat hij bij Corrie thuis op bezoek zou komen. “Het was de allereerste keer dat ik hem zag, maar het beviel me wel. Inmiddels zijn we al ruim 54 jaar getrouwd.” Alle brieven waar het liefdesverhaal ooit mee begon, heeft Corrie nog altijd bewaard in een envelop op zolder.
‘Showtime’
Nadat Corrie en Rien trouwden, verhuisden ze naar Helenaveen, waar haar kersverse man vandaan kwam. “We hadden geen telefoon en geen auto. Ik had zelfs geen rijbewijs. Ik kon niet even mijn ouders bellen of ernaar toe. Een brief schrijven, dat ging wel. Maar het duurde twee dagen voordat deze aankwam en nog eens twee dagen voordat ik er een terugkreeg. Dat schoot ook niet op, dus liet ik het vaak maar zitten.” In het begin voelde ze zich erg eenzaam in het dorp. Hier werd wel hun eerste zoon geboren: Edward. Na twee jaar in Helenaveen verhuisden ze naar Horst, omdat haar man daar een baan had. Daar kregen ze hun tweede zoon: Rien Junior. Met veel plezier hebben ze daar tien jaar gewoond. In dit dorp kwam ze, dankzij haar buurvrouw, in contact met de toneelvereniging in Hegelsom. Een hobby die een grote rol in haar leven zou gaan spelen. “Ik kwam direct in het bestuur terecht als secretaris en heb er vijf jaar met plezier toneelgespeeld.” Toen ze vervolgens met haar gezin naar Kessel verhuisde omdat ze daar een huis konden bouwen, bleef ze in eerste instantie bij de toneelvereniging. “Op een gegeven moment dacht ik: ik moet niet blijven hangen in een dorp waar ik niet meer woon. In Kessel was nog geen toneelvereniging. Dus heb ik een advertentie geplaatst in het lokale krantje, waarin ik zei dat ik op een bepaalde dag en tijdstip één uur in het gemeenschapshuis zou wachten op mensen die het ook leuk leken om toneel te spelen. Het was een groot succes: er kwamen dertien mensen op af. Zo is Spektakel Kessel geboren, waar ik tot de dag van vandaag nog met plezier toneelspeel.”
Jong volk
Dit jaar bestaat Spektakel Kessel veertig jaar. Hiervan was zij 35 jaar penningmeester. Corrie is blij dat haar vereniging nog altijd bestaat, al zou ze wel graag wat nieuw jong volk willen zien. “We kunnen veel stukken niet spelen omdat er jongere meiden en jongens in voorkomen. Nu is de jongste 28, maar vanaf de 18 jaar zijn mensen van harte welkom.” Twee jaar geleden stonden de leden van de toneelvereniging klaar om hun stuk te spelen, maar door corona werd op het laatste moment alles afgeblazen. “Stonden we daar met lege handen te kijken. We hadden zelfs de generale repetitie al gehad. Maar nu hebben we de draad weer opgepakt en met nieuwe energie aan dit stuk gewerkt. Eindelijk is het moment daar. Eind maart staan we als het goed is op de planken. Ik hoop niet dat ‘vastelaovend’ roet in het eten zal gooien en de horeca daarna weer op slot moet, want voor mijn gevoel is het nu of nooit meer. Op een gegeven moment houdt het op. Maar ik heb er heel veel zin in om binnenkort eindelijk weer op dat podium te staan.”
Vluchtelingenwerk
Corrie heeft een aantal jaren in de kraamzorg gewerkt en meegeholpen om vele baby’s op de wereld te zetten. “Het was hartstikke leuk werk en ik heb het met heel veel liefde gedaan. Van de gezinnen bij wie ik in huis ben geweest, kom ik nog geregeld mensen tegen. Inmiddels hebben veel baby’s van toen zelf al kinderen. Verder heb ik echt een goede tijd als kraamhulp gehad.” Toen Corrie op een gegeven moment stopte met werken, is ze vrijwilligerswerk gaan doen bij Vluchtelingenwerk. “Ik hielp de nieuwkomers op weg naar zelfstandigheid in Nederland met het regelen van bankzaken, inschrijven bij de gemeente, het aanmelden voor taallessen enzovoorts. Ook leerde ik buitenlandse vrouwen fietsen, dat hadden zij nog nooit gedaan. We oefenden op het schoolplein in Panningen. Dat was heel erg leuk.” Inmiddels doet Corrie geen vrijwilligerswerk meer, maar is ze nog wel altijd druk bezig met haar eigen leven en nevenactiviteiten. Corrie is oma van vijf kleinkinderen tussen de 11 en 21 jaar, die allemaal in Kessel wonen. Zij komen regelmatig bij haar en opa Rien op bezoek. Zelf reist Corrie iedere week nog naar Hoensbroek af. “Mijn moeder leeft nog, zij wordt binnenkort 102 jaar. Dus ik ga elke week bij haar een kopje koffie drinken.” Verder gaat ze graag met haar man op vakantie. “Vroeger gingen we altijd met de caravan op pad, naar Frankrijk en Italië. De caravan is helaas verkocht, maar we denken er nu over na om een keertje een camper te huren. We hebben altijd graag gekampeerd, ook onze kinderen hebben er goede herinneringen aan. Verder sport ik twee keer per week met hetzelfde groepje en daarna drinken we koffie, dat is erg gezellig en er zijn leuke vriendschappen uit ontstaan. Dat doen we al dertig jaar, dus moet je nagaan hoeveel kopjes koffie we al samen hebben gedronken.” Corrie heeft het er maar druk mee. “Ik doe ook alles thuis nog zelf, we hebben geen hulp en een grote tuin. Dus zoals je hoort: we houden onszelf lekker bezig. ik verveel me echt geen moment. “
Tekst en beeld: Roosje Delsing Bron: Hallo Peel en Maas
